Toen ik dan ook eens wou pochen met mijn installatie, kreeg ik prompt te horen dat het plastic speelgoed van philips maar amper aan de hielen kwam van zijn high-end installatie. Nu ja, ik moet toegeven dat de klank die uit die twee B & W boxen kwam bij hem thuis wel aan de ribben bleef kleven. Vergeleken met mijn philips boxjes die standaard met de combiné werden geleverd was dit appels met peren vergelijken. Die B & W 's waren dan ook bijna zo groot als een kleine caravan...
Maar wat mij nu vooral omtrent deze tijd blijft troublen is de vraag waarom philips destijds om de haverklap (zeg maar jaarlijks, of tweemaal per jaar) gans het gamma bandopnemers, versterkers, tuners enz... bleef veranderen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld revox die een paar modellen had en die dan ook jarenlang aan een stuk bleef verkopen omdat ze 'degelijk' waren, kon men bij philips er prat op gaan dat een pas verworven aankoop in de catalogus van volgend jaar niet meer voorkwam. Waarom deden ze dit eigenlijk ? Nieuwe modellen maken kost toch geld aan research, ontwikkeling, testen en nieuwe productielijnen ? Dat kan toch niet meer opbrengen dan een goed model zo lang mogelijk op de been houden ? Het valt de liefhebber toch ook op dat die modellenwissel van philips niet steeds verbetering bracht ! Welke gedrochten zijn destijds niet allemaal geproduceerd ? Was dit nu zoveel beter voor het imago ? Bij de high-end liefhebbers toch wel niet, want die gingen in een boog omheen een philips winkel ? En welke les leerde oom philips daaruit ? Geen, want de grenzeloze fantasie en creativiteit van de ontwerpers werd continue uitgestald in de etalage. Goedkoper dan luxmann, B &W, en revox uiteraard, maar ten koste van wat ??
Wat denken jullie daarover ?